بیانیه آزادی خواندن اولین بار در ماه می ۱۹۵۳ در کنفرانس وستچستر توسط انجمن کتابخانه های آمریکا و شورای ناشران آمریکا منتشر شد. این بیانیه از ۷ بند تشکیل شده است ترجمه آن به شرح زیر است:
۱- از نظر کتابداران و ناشران دسترسپذیرکردن هرچه گستردهتر عقاید و آرا، حتی آنها که غیر متعارف (unorthodox)، منفور (unpopular) و از نظر اکثریت خطر آفرین به شمار میروند، امری است که نفع عمومی را تامین میکند.
۲- کتابداران و ناشران ضرورتا با هر آنچه که دسترسپذیر میکنند، موافق و همعقیده نیستند. تحمیل اعتقاد سیاسی، اخلاقی و زیباییشناسانه به عنوان معیار نشر و امانت، در تعارض با نفع عمومی است.
۳- ممانعت از دسترسی به آثار و نوشتههای یک فرد بر اساس پیشینهی فردی و وابستگی سیاسی وی توسط کتابداران و ناشران مغایر با منافع عمومی است.
۴- کوشش برای تحمیل ذائقه به دیگران، ممانعت از دسترسی بزرگسالان به مواد خواندنی که برای افراد بالغ نوشته شدهاند و یا مانعتراشی برای نویسندگان در کسب بیان هنری خود، در جامعه جایگاهی ندارد.
۵- اجبار خواننده به پذیرش این پیشداوری که یک ایده یا نویسندهی آن توطئهگر و خطرناک است، مغایر با منافع عمومی است.
۶- ناشران و کتابداران به عنوان پاسبان آزادی خواندن برای مردم، باید با افراد و گروههایی که با تجاوز به این آزادی در صدد تحمیل عقاید و دائقهی خود به جامعه هستند، و با دولتمردانی که به دنبال کاهش یا انکار حق دسترسی عموم به اطلاعات همگانی (public information)هستند، مبارزه کنند.
۷- این مسئولیت بر دوش ناشران و کتابداران است که با فراهم کردن کتابهایی که به اندیشه و بیان، کیفیت و تنوع میبخشند معنای کاملی به آزادی خواندن بدهند. با ممارست در این مسئولیت شایسته، آنها میتوانند نشان دهند که پاسخ به یک کتاب «بد» یک کتاب خوب است و پاسخ به یک ایده «بد» یک ایدهی خوب.
متن بیانیه آزادی خواندن (انگلیسی)
چنانکه از مطالب و مقالات منتشر شده به وسیله «مجله مطالعات خواندن» بهره می برید و انتشار آزاد آنها را مفید می دانید، دقت کنید که در کنار همکاری علمی شما عزیزان، تداوم کار این سایت به کمک مالی همه همکاران و علاقمندان وابسته است. کمک های مالی شما حتی در مبالغ بسیار اندک، می توانند کمک موثری برای ما باشند:
پاسخ دهید